Accessibility
  • Change text size

    • Normal Text
    • Medium Text
    • Large Text
  • Contrast

    • Black&white
    • High
    • Normal
  • Display

    • Cursor White
    • Cursor Black
  •  

Buradasınız

Ürün rehberi: Domateste bitki besleme

 
 

1. Domates bitki rehberi: Beslenme gereksinimlerinin dinamikleri

Tomato crop guide - nutritional requirementsAzot ve potasyum alımı başlangıçta yavaştır ancak çiçeklenme aşamalarında hızla artar.
Potasyum meyve gelişimi sırasında zirve yapar ve azot alımı esas olarak ilk meyvenin oluşumundan sonra ortaya çıkar. (Şekil 5 ve 6).
Domates bitkisinin yaşam döngüsü boyunca nispeten sabit bir oranda fosfor (P) ve ikincil besinler Ca ve Mg gereklidir.

(Kaynak: Huett, 1985)

 

Şekil 5: Domates bitkisinin makro ve ikincil besin maddelerinin alım dinamikleri
Alım oranı
(g/bitki)
 
 
 
 
Figure 6: 127 Ton / ha verim veren sanayi domatesinde bitki besin maddelerinin günlük alım oranları 
(Kaynak: B. Bar-Yosef . Fertilization under drip irrigation)
Alım oranı
(kg/ha/gün)
 
 
Şaşırtma sonrası gün sayısı
 
Şekil 5 ve 6'da görülebileceği gibi, besin maddelerinin en büyük alınımı, büyümenin ilk 8 ile 14 haftasında meydana gelir ve ilk meyve alınmasından sonra başka bir en yüksek alım meydana gelir. Bu nedenle, bitki büyüme mevsiminin başlarında, meyve oluşum başlangıç aşamasından sonra ek uygulamalar ile yüksek azot uygulaması gerektirir. Damla sulama sistemi vasıtasıyla polietilen malçların altına N uygulandığında, daha iyi N kullanım verimliliği ve daha fazla verim elde edilir. Toplam N'nin en az% 50'si nitrat-azotu (NO3-) olarak uygulanmalıdır.
 
Yetiştirilen domates bitkisinde ve meyvede bulunan en yaygın besin maddesi potasyum, ardından azot (N) ve kalsiyumdur (Ca). (Şekil 7 ve 8)
 
Şekil 7: Domates bitkisinin element bileşimi
(Atherton ve Rudich, 1986)

Şekil 8: Domates meyvesinin element bileşimi
(Atherton ve Rudich, 1986)

2. Domates ürün rehberi: Bitki besin maddelerinin ana fonksiyonları

Tablo 5: Bitki besin maddelerinin ana fonksiyonlarının özeti:
Besinler
Fonsiyonlar
Azot (N)
Protein sentezi (büyüme ve verim)
Fosfor (P)
Hücresel bölünme ve enerjik yapıların oluşumu.
Potasyum (K)
Şekerlerin taşınması, stoma kontrolü, birçok enzimin kofaktörü, bitki hastalıklarına duyarlılığı azaltır.
Kalsiyum (Ca)
Hücre duvarlarının büyük yapı taşıdır ve hastalıklara dayanıklılığı artırır.
Kükürt (S)
Gerekli amino asitler sistin ve methioninin sentezi.
Magnezyum (Mg)
Klorofil molekülünün merkez kısmı.
Demir (Fe)
Klorofil sentezi.
Mangan (Mn)
Fotosentez faaliyetinde gereklidir.
Bor (B)
Hücre duvarının oluşumu. Polen tüpünün çimlenmesi ve uzaması.Şeker metabolizmasına ve taşınımına katılır.
Çinko (Zn)
Oksin sentezi
Bakır (Cu)
Azot ve karbonhidrat metabolizmasındaki etkileri.
Molibden (Mo)
Nitrat redüktaz ve nitrojenaz enzimlerinin bileşeni.

 

Azot (N) 

N'nin sağlandığı form, başarılı bir domates mahsulünün üretilmesinde büyük öneme sahiptir. Amonyum ve nitrat arasındaki optimal oran büyüme aşamasına ve yetiştirme ortamının pH değerine bağlıdır. 
NH4+ ilaveli ortamda yetiştirilen bitkiler, sadece NO3- 'te yetiştirilen bitkilerden daha düşük bir taze ağırlığa ve daha fazla stres belirtisine sahiptir. Amonyum nitrat oranlarını artması ile EC artar ve sonuç olarak verim düşer. Bununla birlikte, Multi-K® potasyum nitrat oranını iki katına çıkarttığımızda, EC, artan verim üzerinde olumsuz bir etki olmaksızın artar (Tablo 6).

Tablo 6: Azot formunun (NO3- ve NH4+) domates verimi üzerindeki etkisi - nitrat-azotunun amonyum azotuna göre avantajlarını gösterir. (kaynak: U. Kafkafi ve ark. 1971)

NO3- : NH4+
oran
N g/bitki
EC
(mmho/cm)
Verim
(kg/bitki)
Multi-K® 
potasyum nitrat
Amonyum Nitrat
100 : -
6.3
-
1.7
2.5
70 : 30
6.3
4.4
2.4
1.98
63 : 37
6.3
8.7
2.9
1.20
59 : 41
6.3
13.2
3.5
1.00
100 : -
12.6
-
3.1
3.43
 
Potasyum (K)
Başlıca domateslerde K rolünün oynadığı temel rol nedeniyle, tüm büyük organlarda optimum K seviyelerini sağlamak için mahsule bol miktarda potasyum verilmelidir:

Katyon olarak K+, organik ve mineral anyonların negatif yüklerini dengeleyen baskın katyondur. Bu nedenle, hücrelerde bu amaç için yüksek K konsantrasyonu gereklidir.

1. Bitkideki negatif elektrik yüklerinin dengelenmesi
Ana işlevi enzimleri aktive etmektir - protein, şeker, nişasta vb. sentezi (60'dan fazla enzim K'ye güvenir). Ayrıca,  hücredeki pH'ı 7 - 8'e stabilize eder, membranlar içinden geçişi sağlar, fotosentez işlemi sırasında protonu dengeler.
 
2. Hücrelerde metabolik süreçlerin düzenler
Özellikle stomaların koruma hücrelerinde bitkinin turgorunu düzenler.
Floemde, K ozmotik basınca katkıda bulunur ve metabolik maddeleri yapraklardan meyveye ve kökleri beslemeye aktarır. Bu K katkısı meyvenin kuru maddesini ve şeker içeriğini arttırmanın yanı sıra meyvelerin turgorunu arttırır ve sonuç olarak meyvelerin raf ömrünü uzatır.

Ek olarak, potasyum aşağıdaki önemli fizyolojik fonksiyonlara sahiptir:

3. Ozmotik basıncın düzenlenmesi

  • Solgunluk dayanıklılığını artırır.(Bewley and White ,1926, Adams et al ,1978)
  • Bakteriyel viral, nematodlar ve mantar patojenlerine karşı direnci arttırır. (Potassium and Plant Health, Perrenoud, 1990).
  • Renklenme bozuklukları ve çiçek burnu çürüklüğü oluşumunu azaltır. (Winsor and Long, 1968)
  • Meyvede katı madde içeriğini arttırır.(Shafik and Winsor,1964)
  • Tadı iyileştirir. (Davis and Winsor, 1967)
 
Şekil 9: K oranının sanayi domateslerinin verimi ve kalitesi üzerindeki etkisi
Likopen, kansere karşı direnci arttırdığı için domateslerde önemli bir bileşendir.
Multi-K® uygulama oranlarının artırılması domates likopen içeriğini artırır. Fonksiyon optimum bir eğri ile tanımlanır (Şekil 10).
 

♦  Potasyum Nitratın avantajlarını keşfetmek için tıklayın.  

Figure 10: Sanayi domatesinde Multi-K® oranının likopen miktarı üzerine etkisi

Likopen
miktarı
(mg / bitki)
 
 
K oranı(g/bitki)
 
Multi-K Potassium Nitrate FertilizerMulti-K®, sanayi domatesinde tek başına veya diğer N ve P gübreleriyle harmanlanmış bir potasyum kaynağı olarak uygulandı. Tarla denemesinde farklı uygulama yöntemleri, banta gübreleme, kuru gübreleme veya fertigasyon (damla sulama) ile kombinasyonları karşılaştırıldı. (Tablo 7). Multi-K® verimi (kuru madde) ve brix seviyesini Şekil 11'de görüldüğü gibi arttırdı.
 
 
Tablo 7: Diğer N ve P gübreleriyle birlikte K kaynağı olarak farklı Multi-K® uygulama yöntemlerini ve oranlarını karşılaştıran tarla denemesinin düzeni:
Uygulama Metodu
N-P2O5-K20
kg/ha
 
Taban gübrelemesi ve üst uygulama
120-140-260

1) Şaşırtmadan 10 gün önce:
N & K oranlarının% 65'i ve tüm P

 2) Şaşırtmadan 26 gün sonra (ilk çiçeklenme): N & K oranlarının % 10'u
 3) Şaşırtmadan 51 gün sonra (meyve tutumu başlangıcı ): 
N & K oranının %'de 25 i Multi-K® olarak
Taban gübresi ve fertigasyon
120-140-260

Şaşırtmadan 10 gün önce
N, P & K oranlarının %'de 30'u, 350 kg/ha Multi-K® (harmanlanmış): 12-20-27.

 Tüm bitki gelişim dönemleri boyunca, N-P-K'nin %’de 70’i Multi-K® olarak + Çözünür NPK'lar + Multi-P (fosforik asit) , fertigasyon yoluyla 12 haftalık uygulama
Taban gübresi ve fertigasyon II
160-180-360
(34% yüksek oran)

Şaşırtmadan 10 gün önce:
N, P & K oranlarının 30%'u 400 kg/ha olarak, Multi-K® harmanlanmış: 12-20-27.

 Tüm bitki gelişim dönemleri boyunca, N-P-K'nin %'de 70'i Multi-K® + Çözünür NPK'lar + Multi-P (fosforik asit) olarak, fertigasyon yoluyla 12 haftalık uygulama
 
Şekil 11: Uygulama yönteminin ve Multi-K® potasyum nitrat oranlarının Peto çeşidi sanayi domateslerinde kuru madde verimi ve brix seviyesine etkisi.
 Kuru madde verimi
(ton/ha)
 
 
 
 
Kalsiyum (Ca) 
Kalsiyum, hücre duvarlarının ve bitki yapısının önemli bir bileşenidir. Domates meyvelerinin sertliğinden sorumlu anahtar unsurdur. Yapraklarda yaşlanmayı geciktirir, böylece yaprağın üretken ömrünü ve bitkilerin ürettiği toplam asimilat miktarını artırır.
Meyvelerde ve özellikle büyümenin hızlı olduğu dönemlerde geçici kalsiyum noksanlığının olması, meyvelerin apikal ucunun nekrozuna ve çiçek burnu çürüklüğü (BER) sendromunun gelişmesine yol açar.
 

3. Domates bitki rehberi: Besin eksikliği belirtileri

Azot
Şekil 12'deki yaprakların gösterdiği kloroz semptomları azot eksikliğinin doğrudan sonucudur. Damarlarda ve yaprak saplarında açık kırmızı bir lezyon da görülebilir. Azot eksikliği altında, yaşlı yapraklar yavaş yavaş normal karakteristik yeşil görünümlerinden daha soluk yeşile dönüşür. Eksiklik ilerledikçe, bu yaşlı yapraklar düzgün sarı hal alır (klorotik). Yapraklar aşırı eksiklik altında sarımsı-beyaz gözükür. Bitkinin üstündeki genç yapraklar yeşil fakat soluk bir renkte kalır ve daha küçük olma eğilimindedir. Azot eksikliği olan bitkilerde dallanma azalır ve kısa iğsi bitkiler elde edilir. Azot eksikliğindeki sararma, damarlar dahil tüm yaprak üzerinde eşittir. Noksanlık ilerledikçe, daha yaşlı yapraklar hafif su stresi altında yaşlanma ve normalden çok daha erken yaşlanma eğilimi gösterir. Noksanlık gösteren bitkilerin uygulanan azot ile geri kazanılması çabuk (gün) ve dikkat çekici olabilir.
 
Şekil 12: Karakteristik azot (N) eksikliği semptomu
Haifa'nın çözümü: Multi-K™ potasyum nitrat gübresi
 
Fosfor
Şekil 13'teki yapraklardaki nekrotik lekeler tipik bir fosfor (P) eksikliğinin belirtisidir. Kural olarak, P eksikliği semptomları çok belirgin değildir ve bu nedenle tanımlanması zordur. Önemli bir görsel semptom bitkilerin cüce veya bodur olmasıdır. Fosfor eksikliği olan bitkiler, benzer çevresel koşullar altında büyüyen ancak bol miktarda fosfor kaynağı olan diğer bitkilerle karşılaştırıldığında çok yavaş gelişir.
 
Fosfor eksikliğinde bitkiler genellikle stressiz fakat çok daha genç bitkilerle karıştırılır.
 
Gövde, yaprak sapı ve yaprakların alt taraflarında belirgin bir morarma oluşur. Şiddetli eksiklik koşulları altında, yaprakların mavi-gri bir parlaklık geliştirme eğilimi de vardır. Çok şiddetli eksiklik koşulları altında yaşlı yapraklarda, yaprakların kahverengi ağlı bir damarlanma gelişebilir.
 
Şekil 13: Karakteristik fosfor (P) eksikliği belirtisi
 
 
Potasyum
Sağdaki fotoğraftaki yapraklar, yaprak kenarlarındaki nekrozu gösterir (uç yanması). Soldaki fotoğraftaki yapraklar, ana damarlar arasındaki boşluklardaki nekroz ve damar aralarındaki kloroz ile daha gelişmiş eksiklik durumu göstermektedir. Bu semptom grubu, K eksikliği semptomlarının çok karakteristik özelliğidir.
 
Şekil 14: Karakteristik potasyum (K) eksikliği belirtileri.
Potasyum eksikliği genellikle yaşlı yapraklarda yaprak kenarlarında ilerleyen zamanda kuru kösele/ten rengi yanıklığa dönen kloroz ile karakterize edilir. Bunu, stres arttıkça yaprak kenarından orta kenara ilerleyen damar arası kavrulma-yanıklık ve / veya nekroz takip eder. Eksiklik ilerledikçe, damar arası alanın çoğu nekrotik hale gelir, damarlar yeşil kalır ve yapraklar kıvrılma ve buruşma eğilimindedir. Azot eksikliğinin aksine, potasyum eksikliğinde kloroz geri döndürülemez. Potasyum bitki içinde çok hareketli olduğundan, semptomlar sadece aşırı eksiklik durumunda genç yapraklarda gelişir.
 
Meyvenin tipik potasyum (K) eksikliği, greenback, blotchy ve boxy meyve gibi renk bozuklukları ile karakterize edilir (Şekil 15).
 
 
Figure 15: Meyvedeki karakteristik potasyum (K) eksikliği belirtileri.
 
Haifa'nın çözümü: Multi-K™ potasyum nitrat gübresi
 
 
Kalsiyum
Kalsiyum eksikliği belirtisi olan yaprakların (Şekil 16) tabanı etrafında nekrozlar belirir. Kalsiyumun çok düşük hareketliliği, bitkilerde kalsiyum eksikliği semptomlarının ifadesini belirleyen en önemli bir faktördür. Klasik kalsiyum eksikliği belirtileri, domates meyvelerinin uç kısmının çiçek burnu çürüklüğü (BER) yanmasını içerir (Şekil 17). Çiçek burnu (ucu) alanı koyulaşır ve düzleşir, daha sonra deri ve koyu kahverengi görünür ve sonunda çöker ve ikincil patojenler meyveyi alır.
 
Şekil 16: Yapraklarda karakteristik kalsiyum (Ca) eksikliği belirtileri
 
Şekil 17: Meyvelerde karakteristik kalsiyum (Ca) eksikliği belirtileri
 
Hızla büyüyen bölgelerde yumuşak ölü nekrotik doku semptomları görülür; bu, genellikle dışarıdan düşük kalsiyum kaynağı yerine kalsiyumun dokuya zayıf şekilde taşınmasıyla ilgilidir. Sürekli kalsiyum eksikliği altındaki bitkiler, stressiz bitkilere göre solma eğilimi çok daha fazladır.
 
 
 
Magnezyum
Magnezyum eksikliği olan domates yaprakları (Şek. 18) ileri derecede damarlar arası kloroz ile  dokularda yüksek klorotik nekroz gelişimi gösterir. Gelişmiş formunda, magnezyum eksikliği yüzeysel olarak potasyum eksikliğine benzeyebilir. Magnezyum eksikliği durumunda, semptomlar genellikle interveinal (damar arası) dokuda gelişen benekli klorotik alanlarla başlar. İnterveinal lamina dokusu, diğer yaprak dokularından orantılı olarak daha fazla genişleme eğilimi gösterir, kabarık/kırışmış bir yüzey oluşturur ve kabarık/kırışık yüzeyi aşamalı olarak klorotikten nekrotik dokuya geçer.
 
Şekil 18: Karakteristik magnezyum (Mg) eksikliği belirtileri
 
 
 
Kükürt
Bu yaprak (Şek. 19) hala yeşil rengi korurken genel bir kloroz hali gösterir. Damarlar ve yaprak sapları çok belirgin kırmızımsı bir renk alır. Kükürt eksikliğinin görsel belirtileri azot eksikliğinde bulunan kloroza çok benzer. Bununla birlikte, kükürt noksanlığında sararma, genç yapraklar dahil olmak üzere tüm bitki üzerinde çok daha muntazamdır. Yaprakların alt kısmında bulunan kırmızımsı renk ve yaprak sapları daha pembemsi bir tona sahiptir ve azot eksikliğine göre çok daha az canlıdır. Gelişmiş kükürt eksikliği ile kahverengi lezyonlar ve / veya nekrotik lekeler genellikle yaprak sapı boyunca gelişir ve yapraklar daha dik ve genellikle bükülmüş ve kırılgan hale gelir.
 
Şekil 19: Karakteristik kükürt (S) eksikliği belirtileri
 
Mangan
Bu yapraklar (Şekil 20), sınırlı bir Mn tedariği altında gelişen hafif bir interveinal (damar arası) kloroz gösterir. Mangan eksikliğinin neden olduğu klorozun erken aşamaları demir eksikliğine benzer. Genç yapraklarda hafif bir kloroz, özellikle geçirgen ışıkta bakıldığında yaşlı yapraklarda ağ gibi hal almış damarlar. Stres arttıkça, yapraklar gri metalik bir parlaklık alır ve damarlar boyunca koyu çilli ve nekrotik alanlar gelişir. Yaprakların üst yüzeyinde morumsu bir parlaklık da gelişebilir.
 
Şekil 20: Karakteristik mangan (Mn) eksikliği belirtileri
 
Haifa'nın çözümü: Haifa Micro™
 
Molibden
Bu yapraklar (Şekil 21) bazı damar arası kloroz ile birlikte benekli lekeler gösterir. Erken semptom olarak Molibden eksikliği azot eksikliği semptomuna benzer, ancak genellikle yaprakların altlarında kırmızımsı renklenme olmadan genel bir genel kloroz gösterir. Bu, bitki tarafından alınmadan önce düşürülmesi gereken nitratın azaltılmasında molibden gereksiniminden kaynaklanır. Bu nedenle, molibden eksikliğinin ilk belirtileri aslında azot eksikliğidir. Bununla birlikte, molibden ayrıca bitki içinde başka metabolik fonksiyonlara sahiptir ve bu nedenle düşük azot miktarında bile eksiklik belirtileri vardır. Yüksek konsantrasyonlarda, molibden, yaprakların parlak turuncu renge dönüşmesi nedeni ile çok belirgin bir toksisite semptomuna sahiptir.
 
Şekil 21: Karakteristik molibden (Mo) eksikliği belirtileri
 
Çinko
Bu yaprak (Şekil 22) ileri seviye damar arası nekroz belirtisi göstermektedir. Çinko eksikliğinin ilk aşamalarında genç yapraklar sararır ve olgun yaprakların yaprak aralarında üst yüzeylerinde çukurlaşma meydana gelir. Eksiklik ilerledikçe bu semptomlar yoğun bir yaprak arası nekroza dönüşür, ancak demir eksikliği iyileşme semptomlarında olduğu gibi ana damarlar yeşil kalır.
 
Şekil 22: Karekteristik çinko (Zn) noksanlığı belirtileri
 
Haifa'nın çözümü: Haifa Micro™
 
Bor
Bor eksikliği gösteren yapraklar (Şekil 23) hafif, genel bir kloroz gösterir. Bor önemli bir bitki besin maddesidir, ancak gerekli seviyeyi aştığında toksik etki yapabilir. Bor, floemde zayıf bir şekilde taşınır. Bor eksikliği belirtileri genellikle genç bitkilerde gelişim aşamasında görülür. Yaşlı yapraklarda hafif damar arası kloroz, sonrasında orta ve yaşlı yapraklarda sarıdan turuncuya renklenme gözükür. Yapraklar ve saplar kırılgan ve mantarımsı bir hal alırken, bölünmüş ve şişmiş bozuk şekilli meyveler oluşur (Şekil 24).
Şekil 23: Yaprakta karekteristik bor (B) noksanlığı semptomları
 
Şekil 24: Meyvelerde karakteristik bor (B) eksikliği belirtileri
 
Bakır
Bakır eksikliği olan bu yapraklar (Şekil 25) kıvrılır ve yaprak sapları aşağı doğru bükülür. Bakır eksikliği, genç yapraklarda kalıcı turgor kaybı ile birlikte hafif bir genel kloroz olarak ifade edilebilir. Sonradan olgunlaşan yapraklar beyazımsı griye rengi açılmış alanlarla ağ gibi örülmüş, yeşil damarları gösterir. Bazı yapraklar çökük nekrotik lekeler oluşturur ve aşağı doğru bükülme eğilimindedir.
 
Şekil 25: Karakteristik bakır (Cu) eksikliği belirtileri.
 
Haifa'nın çözümü: Haifa Micro™
 
Demir
Demir eksikliği gözüken bu yapraklar (Şekil 26), yaprakların tabanında bir miktar yeşil damarlanma ile yoğun kloroz gösterir. Demir eksikliği için en yaygın semptom, en genç yaprakların damar aralarında kloroz olarak başlar, genel bir kloroza dönüşür ve tamamen rengi açılmış bir yaprak olarak sona erer. Rengi açık alanlar genellikle yapraklar neredeyse tamamen beyaz olana kadar nekrotik lekeler geliştirir. Demir uygulamaları sonrası iyileşir. İyileşme aşamasında belirtildiği gibi damarlar parlak yeşil renkleriyle ilk düzelenlerdir .
 
Demir eksikliğinin giderilmesi sırasında gözlemlenen bu belirgin yeniden yeşillenme, tüm klasik bitki beslenmesinde muhtemelen en fark edilebilir semptomdur. Demirin hareket kabiliyeti düşük olduğundan, demir eksikliği belirtileri ilk olarak en genç yapraklarda görülür. Demir eksikliği kireçli topraklarla ve anaerobik koşullarla güçlü bir şekilde ilişkilendirilir ve genellikle aşırı ağır metallerden kaynaklanır.
 
Şekil 26: Karakteristik demir (Fe) eksikliği belirtileri
 
Haifa'nın çözümü: Haifa Micro™
 

4. Domates bitki rehberi: Yaprak analiz standartları

Bitkisel ürün gelişimi sırasında gerekli mineral bitki beslemeyi doğrulamak için, 3. salkım çiçeklerin oluşmaya başladığı zamandan başlayarak yaprak örnekleri düzenli aralıklarla alınmalıdır. Son açık çiçek salkımının altındaki en yeni tamamen gelişmiş yaprağı seçerek yaprak sapı ile yaprağın tamamını örnekleyin. En yeni tamamen gelişmiş, kurutulmuş tüm yapraklar için yeterlilik analiz aralıkları:
 
Tablo 8: Domates bitkisi yapraklarındaki besin içerikleri
 
A. Makro ve ikincil besin maddeleri
Besin
Yapraktaki konsanrasyon (%)
Meyve oluşumu öncesi
Meyve dönemi
N
4.0-5.0
3.5-4.0
P
0.5-0.8
0.4-0.6
K
3.5-4.5
2.8-4.0
Ca
0.9-1.8
1.0-2.0
Mg
0.5-0.8
0.4-1.0
S
0.4-0.8
0.4-0.8
 
 
B. Mikro elementler
Besin
Yapraktaki konsanrasyon (%) (ppm)
Meyve oluşumu önces
Meyve dönemi
Fe
50-200
50-200
Zn
25-60
25-60
Mn
50-125
50-125
Cu
8-20
8-20
B
35-60
35-60
Mo
1-5
1-5
 
B, Mn ve Zn için toksik seviyeler sırasıyla 150, 500 ve 300 ppm olarak bildirilmektedir.
 
 
5.Domates bitki rehberi: Genel besleme gereksinimleri
 
Tabl 9: Çeşitli büyüme koşulları altında makro besin maddelerinin genel gereksinimleri
Gübre
Verim (ton/ha)
N
P2O5
K2O
CaO
MgO
 Açık alan
80
241
 62
 416
 234
 67
150
417
108
 724
 374
 110
 Sanayi
60
196
 50
 336
 203
 56
100
303
78
 522
 295
 84
 Tünel
100
294
 76
 508
 279
 80
200
536
139
 934
 463
 138
 Sera
120
328
 85
 570
 289
 86
240
608
158
 1065
 491
 152
 
 
 
Domates yetiştiriciliği hakkında daha fazla bilgiye mi ihtiyacınız var? Her zaman domates gübreleri & domates ürün rehberi içerik tablosu veya domates bitki dönemlerine geri dönebilirsiniz.

Daha fazla bigi için bitkilerde demir eksikliği sayfasını ziyaret edebilirsiniz!